دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 209201
تعداد نوشته ها : 1042
تعداد نظرات : 5
Rss
طراح قالب
راه دشواری برای حفظ دین پیمود او
هر که از عباسیان آمد ورا آزار داد
یا به زندان بود یا در خانه اش محدود او
سالها در غربتش زندانی بغداد بود
راه تازه در مصاف دشمنان بگشود او
سندی شاهک در آخر گشت زندانبان او
دشمنی غدار بر موسای کاظم(ع) بود او
در همان زندان بشد مسموم زهر کینه ها
بعد عمری رنج وزندان عاقبت آسود او
ابن صادق،عبد صالح،باب حاجت های ما
با دلی خون کرد با دنیای دون بدرود او
تسلیت باد این مصیبت بر رضا(ع) هشتم امام
سالها در حسرت دیدار بابا بود او
سر سلامت گوبه مولامان امام آخرین
حضرت صاحب که خصم دین کند نابوداو
هرچه خواهی شیعه از باب الحوائج کن طلب
چون که باشد مظهر لطف وامیر جود او
شعر : اسماعیل تقوایی
آتش نمرودیان را عشق بستان کرده است
کارموسی را به رود نیل آسان کرده است
عشق ایمن کرد طوفان بلا را بهر نوح
عشق کل عالمی ملک سلیمان کرده است
عشق یوسف را عزیز مصر گردانیده است
دیده ی یعقوب را بینا به کنعان کرده است
دین خاتم را نموده عشق حاکم بر جهان
عشق حق را چیره بر اصحاب شیطان کرده است
عشق آن دروازه سنگین زخیبر کنده است
کربلا را قبله ی خلق مسلمان کرده است
عشق نقش بیستون را کنده با فرهادخود
عشق مجنون را شهیر جمع رندان کرده است
عشق ایران را مصون از حمله دشمن نمود
دشمنان خاک ایران را پشیمان کرده است
گر که تو عاشق شوی در جرگه مستان روی
عشق مستان را چو خورشیدی فروزان کرده است
اسماعیل تقوایی
بهراستادن مدد زان طره ی گیسو گرفت
چشم تو فانوس دریا شد برایم رهنما
ناخدا چون دید سمت ساحل ابرو گرفت
دیده بان کشتی دل خال هندویت بدید
لب مهیا ی شکارش راه بر آن سو گرفت
دزد دریایی دل قصد دلت را کرده بود
یکه سردار دل من راه را بر او گرفت
عاقبت دل را به تودادم مرا دلبر شدی
اینهمه لشگر کشی پایان بس نیکو گرفت
اسماعیل تقوایی
دوباره آمده روز معلم
گلی در حیطه ی تعلیم خادم
معلم وارث پیغمبران است
مقامش خارج از وصف وبیان است
به امر تربیت کوشا ترین است
تعلم خاتم و او چون نگین است
به از مهر پدر جور معلم
بباید گشت بر دور معلم
بود همچون پدر بر دانش آموز
به فکر اوست همواره شب و روز
معلم چون ستاره در زمین است
چراغ رهنما، حبل المتین است
معلم، روز تو بر تو مبارک
نگهدارت بود رب تبارک
اسماعیل تقوایی
توصاحب دلهای ما و جان جانی
در انتظار دیدن روی تو جانا
رفته ست عمر وقامت ما شد کمانی
هرجمعه چشمانم بره تا که بیایی
آهنگ هجران سردهم با ندبه خوانی
چشمان یعقوب دلم سو داده از دست
یوسف بده از بوی پیراهن نشانی
آه ای نگار پرده پوشم پرده بردار
با دیدن رویت نمایم جان فشانی
هرشیعه ای با نغمه عجل ظهورک
خواهد که آیی ونمایی دلستانی
ای یوسف زهرا به جان مادرخود
جانا مبادا این گدا از در برانی
مستضعفان عالم اندر انتظارند
تادستشان گیری امیر مهربانی
آقا بیا تا عدل هم معنا بگیرد
آقا بیا از قبر زهرا(س) ده نشانی
اسماعیل تقوایی
دل رو برده ضریح طلایی رنگت یا حسین
خیلی وقته روضه هات نمک گیرم کرده آقا
می زنم از کوچیکی به سینه سنگت یا حسین
ضریح شیش گوش تو همیشه تو خاطرمه
خیلی وقته دل شده بدجوری تنگت یا حسین
کاش بودم تو کربلا فدا می کردم جونمو
می شدم سرباز جونباز برا جنگت یا حسین
رنگ خون رنگ حسینی تو تموم عالمه
کاری کن آقا بشیم همه به رنگت یاحسین
دستمو بگیر آقا منو ببر به کربلات
تا ببینم حرم خوش آب ورنگت یا حسین
اسماعیل تقوایی
روز وشب آیه ی پاک فتبارک خوانم
حسن خلقت به وجود تو بگیرد معنا
بابت خلقت تو شکر کنم یزدانم
اسماعیل تقوایی
عشق تموم مردمه آقای ما امام رضاست(س)
زیارتش هردلی رو ساکت وآروم می کنه
هرکی که مشکلی داره عازم اون صحن وسراست
دلای ما بسته به اون پنجره ی فولادشه
طبیب جواب کرده هارو صحن وسراش دارالشفاست
بهتر ازآب زمزمه آب توی سقاخونه ش
غذای اون غذاخونش مایده از سوی خداست
هرکی و هر چی که باشم نوکریش افتخارمه
میون دربار رضا هر پادشاه مثل گداست
شعر:اسماعیل تقوایی
بده جامی نما خوش روزگارم
منم آهوی دشت عاشقانت
نما با تیر مژگانت شکارم
دهی گرتو نشانم گوشه چشمی
سروجان را به راهت می سپارم
ندارم طاقت هجر وجدایی
برای وصل جانا بیقرارم
نمایی گر نگارا یک اشاره
دوان با سر سوی تو رهسپارم
بدون تو گدایم بی سر وپا
به همراه تو گویی شهریارم
کنارت ای گل زیبای هستی
زمستان وخزانم چون بهارم
پذیری گر مرا در کوی عشقت
میان خلق باشد اعتبارم
خدا خواهم که با عشقت بمبرم
درون قلب تو گردد مزارم
اسماعیل تقوایی
آمال مرگ برای تو کاری مدام شد
یکسال ونیم طاقت تو بیشتر نبود
هجران بین تو وحسینت تمام شد
در نیمه ی رجب که مه کردگار بود
با مرگ زندگی زبرایت به کام شد
شادان زوصل بودی ودر آخرین دمت
ذکر لبت به جمله شهیدان سلام شد
آمد به یاد تو سر از تن جدای یار
یاد آور تو شیون بین خیام شد
در خاطرت گذشت غروب غریبی ات
کآتش به خیمه ها زجنود حرام شد
یاد آمدت اسارت وبزم یزیدیان
قلبت دوباره زخمی اوضاع شام شد
اشکت بریخت باز برای رقیه جان
مرگش برای زخم دلش التیام شد
لبخند تو به لحظه ی آخر چه دیدنی است
گویی که پر زبوی حسینت مشام شد
اسماعیل تقوایی
فرا رسیدن سالروز وفات شهادت گونه ام المصائب،سفیر قیام حسین(ع)،عالمه ی بی معلم،عقیله ی بنی هاشم حضرت زینب کبری (س)تسلیت باد
با خون جگر که کربلا خوردی تو
در حین حیات بارها مردی تو
با آن همه زخم قلب ،جانباز شدی
جانباز شدی وسخت آزردی تو
گویند که با مرگ طبیعی رفتی
باطل بود این،شهید سان مردی تو
ای مظهر صبر واستقامت زینب
از بعد حسین چه زود پژمردی تو
اسماعیل تقوایی