دسته
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 211713
تعداد نوشته ها : 1042
تعداد نظرات : 5
Rss
طراح قالب
دل شود غرق عزا در روز پایان صفر
قاصدک آرد زداغ هشتمین مولا خبر
مرغ دل پر می زند سوی خراسان رضا(ع)
تا عزاداری کند در سوگ آن والا گهر
کفتران صحن او سرها بزیر ودر سکوت
طبل ها،نقاره ها،خاموش اندر رهگذر
شهر مشهد می نماید بر تنش،رخت عزا
هیأتیها جملگی روسوی مشهد در سفر
روز پایان صفر در طوس غوغایی بود
زهر مامون لعین بر پیکری کرده اثر
در میان هجره ی در بسته می نالد رضا(ع)
روی خاک افتاده آید از دهان خون جگر
یاد کوچه،مادرش زهرا(س)،به خاطر آورد
یاد مادر بیشتر بر جان مولا زد شرر
در غریبی ناله زد اینک کجایی ای جواد
رس به فریاد پدر حالا که باشم محتضر
از مدینه آمد و بابا در آغوشش گرفت
دید عالم امتزاجی بین خورشید وقمر
رازها برجانشینش گفت مولامان رضا
مرغ روحش سوی عرش کبریا بگشود پر
کربلا اکبر شهید وبود بابا شاهدش
طوس جان بسپرد بابا روی زانوی پسر
شعر:اسماعیل تقوایی
اربعین آمده درکرببلا شور عزاست
دیده ها بر سرقبر شهدا چون دریاست
هر که آنجاست مزاری بگرفته ست به بر
زین مصیبت به جنان غم زده قلب زهراست
مادری غم زده با سینه ی پر شیر آمد
بر سر قبر علی اصغر خود غرق نواست
کودکان روی مزاری به زمین افتادند
ناله ی وای عمو بر لبشان،غم افزاست
خواهری غم زده بر قبر برادر نالان
بعد چل روز فراق آمده گرم نجواست
گوید ای هستی زینب بپا خیز وببین
گرد پیری به رخ خواهر زارت پیداست
هجر تو،ننگ اسیری، غم غربت،ای وای
قامت زینب تو خم شده،در دست عصاست
سرت آورده ام ای یار، کنم وصل تنت
زیر خاکی وسرت از تن صد چاک جداست
آمدم با تن پر درد بروی خاکت
ای طبیبا به تنم تربت پاک تو شفاست
شرم دارم اگر از حال رقیه پرسی
اوشهید ره دین گشته ودر نزد خداست
کاش مر گ آید ومن را برساند به تو
اربعینی ست که این ذکر لبانم به دعاست
شعر:اسماعیل تقوایی
خلاصه
دعا کردم که قسمت گردد آیم برمزار تو
دوباره جان بگیرم جان دهم اندر کنار تو
چهل روزی که رفته ازوداعم با تنت جانا
چهل سالست بر این خواهر بی غمگسار تو
خوشا آن روزهایی که تو بودی درکنارمن
دلم آرام میشد با نظر بر گلعذار تو
تنت را بی کفن، عریان به خاک وخون رها کردم
اسیری رفته ام با دشمن بی اعتبار تو
چهل شب تا سحر با یاد تو خون گریه می کردم
ز روی نی همی دلداریم بوده ست کار تو
دلم خون است از شام بلا،بی حرمتی هایش
ز ضرب خیزرانی که در آنجا شد نثار تو
برادر آمدم اما خجالت می کشد زینب
به خاک شام جامانده سه ساله یادگار تو
دعا کن ای برادر عمر من اینجا بسر آید
دگر طاقت ندارم زندگی بی سایه سار تو
شعر:اسماعیل تقوایی
ای برادر کاروانت کربلا آورده ام
خسته دلهایی همه غرق عزا آورده ام
بعد چل روزی فراقم با تو ای آرام جان
پیکری رنجور جور اشقیا آورده ام
پیکرت بی سر به زیر خاک گرم کربلاست
آن سری را که شد از پیکر جدا آورده ام
دردها دارم به دل، هم زخمها بر پیکرم
بر مزارت جان وتن بهر شفا آورده ام
هجر نو تنها نبوده خواهرت را جانگداز
کاروانی را به مهرت مبتلا آورده ام
غصه ها دارم زسختی اسارت یا حسین
قصه ها از سختی شام بلا آورده ام
گر شود جانا سراغ دخترت از من مگیر
سر بزیرم پاسخت شرم وحیا آورده ام
بس بود بر من فراق تو عزیز فاطمه(س)
از برای مرگ خود دست دعا آورده ام
شعر:اسماعیل تقوایی
